Retrato dunha dama

Retrato dunha dama, de William Carlos Williams

As túas coxas son maciñeiras

cuxas flores tocan o ceo.

Que ceo? O ceo

no que Watteau colgou a chinela dunha

dama. Os teus xeonllos

son unha brisa do sur -- ou

unha bafarada de neve. Agh! Qué

tipo de home era Fragonard?

-- Como se iso fose a resposta

de algo. -- Ah, si. Por debaixo

dos xeonllos, xa que a melodía

di así, é

un deses días brancos de verán,

a herba alta dos teus nocellos

brilla na beiramar --

Que beiramar? --

a area pégaseme aos beizos --

Que beiramar?

Agh, pétalos, se cadra. Como

o vou saber?

Que beiramar? Que beiramar?

-- os pétalos dunha maciñeira

agochada -- Que beiramar?

Dixen pétalos dunha maciñeira.




[poema orixinal]

Danse Russe

Danse Russe, de William Carlos Williams

Se eu, cando a miña muller está durmindo

e o bebé e Kathleen

están durmindo

e o sol é un disco de lume branco

entre a néboa sedosa

por riba das árbores resplandecentes,--

se eu, na miña habitación orientada ao norte

bailo espido, grotescamente

diante do espello

abaneando a camisa sobre a cabeza

e cantando baixiño para min mesmo:

“estou só, estou só.

Nacín para estar só,

e é como mellor estou!”

Se me abraian os meus brazos, a miña cara,

os meus ombreiros, flancos, nádegas

contra as persianas amarelas baixadas,--




Quen vai dicir que non son

o xenio feliz da casa?







[poema orixinal]

Liñas

Liñas, de William Carlos Williams

As follas son verde agrisado,

o vidro roto, verde limón.





[poema orixinal]

Olfacto

Olfacto, de William Carlos Williams

Oh, meu nariz de forte tabique e ocos

profundos! haberá algo que non ulas?

Que clase de idiotas somos, ti e mais eu, nariz osudo,

sempre sen criterio, sempre sen vergoña,

e agora son as flores agres dos chopos

muchos: unha polpa que supura na terra húmida

que teñen debaixo. Con que sede ansiosa

apuramos os nosos desexos

a ese fedorento cheirume da primavera moribunda!

Non podes ser decente? Non podes reservar eses fervores

para algo menos desagradable? Pensas que algunha moza nos

vai querer se seguimos desta maneira?

Tes que probalo todo? Tes que coñecelo todo?

Tes que participar en todo?









[poema orixinal]

A carretilla encarnada

A carretilla encarnada, de William Carlos Williams

tantas cousas

dependen


dunha carretilla

encarnada


cunha capa de auga de

chuvia


onda as pitas

brancas





[poema orixinal]